Drodzy Abiturienci!
Nadzwyczajne okoliczności sprawiły, że nie możemy pożegnać Was zgodnie z ceremoniałem, na jaki zasłużyliście. Dlatego, w tej wirtualnej formie, pragnę w imieniu całej społeczności szkolnej najserdeczniej Wam pogratulować osiągnięcia jednego z najważniejszych, a z pewnością nieostatniego z celów życiowych. Cieszymy się z Wami tym bardziej, że w komplecie ukończyliście nasze Technikum, a wielu spośród Was z bardzo dobrymi wynikami tu w szkole i znaczącymi sukcesami poza nią. Pokazuje to poniższa galeria zdjęć, za pomocą której chcemy to w obecnych warunkach docenić.
Chcę również tą drogą podziękować Waszym rodzicom za dobrą i skuteczną z nami współpracę. Sprawiliście im dziś wielką satysfakcję. Wszyscy przystępujecie do egzaminu maturalnego, o którego wynik, niezależnie od terminu i formy, w jakiej w tym trudnym okresie będzie zorganizowany, jesteśmy spokojni. Jeśli zapomnieć o chwilowych słabościach, to daliście się poznać jako ambitni, pracowici, zdyscyplinowani i systematyczni uczniowie oraz jako odważni, kreatywni, otwarci i chętnie podejmujący się trudnych wyzwań ludzie. Pozostańcie tacy, a na pewno niejednokrotnie wraz z Wami będziemy cieszyć się z Waszych dokonań. Pamiętajcie jednak i o tym, aby te dokonania nie były jedynie zdobyczami materialnymi, zawodowymi czy edukacyjnymi.
Przywołam na koniec słowa Świętego Jana Pawła II: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest i nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”. Pielęgnujcie zatem te wartości, które jako młodzi ludzie macie dane w naturalny sposób a więc wrażliwość, uczciwość, oddanie ideałom, umiłowanie wolności, humanitaryzm, lojalność w przyjaźni i wierność w miłości.
Powodzenia na drogach życia!
Ludwik Chruściel
Dyrektor Szkoły
Drodzy Wychowankowie!
Wydaje się, że tak niedawno po raz pierwszy przekroczyliście progi naszej szkoły, a już czterokrotnie dzwonek oznajmiał nam początek roku szkolnego. Z każdym rokiem, kolejnym doświadczeniem budowaliśmy coraz głębsze relacje oparte na zaufaniu, otwartości, szacunku, dialogu. Upłynęły cztery lata pracy, radości bycia razem, ale także wspólnie pokonywanych trudności. Przeżyliśmy całą gamę emocji i wszystkie jej odcienie. Wypracowaliśmy tajemnicze, tylko nam znane, kody porozumiewania się. Badaliśmy świat wartości, poszukiwaliśmy prawdy, odkrywaliśmy radość uczenia się. To wszystko ocalimy od zapomnienia, ponieważ pamięć tych przeżyć zapuściła głęboko korzenie w naszych sercach.
Jesteśmy wdzięczni za Wasz uśmiech, zaraźliwy optymizm, pobudzające kreatywność myślenie, wulkany energii, najdrobniejsze gesty życzliwości. Z radością obserwowaliśmy Wasze zaangażowanie w życie szkoły. Podziwialiśmy wytrwałość w sięganiu po laury w olimpiadach i konkursach przedmiotowych. Dziękujemy za dar Waszej obecności, za wspólne rośnięcie ku dobru i pięknu.
Każde spotkanie prowadzi do rozstania – cztery lata temu przeżywaliśmy radość spotkania, dziś odczuwamy żal rozstania. Wiemy, że musicie ruszyć w dalszą drogę. Podążając własną ścieżką idźcie wyprostowani wśród tych co na kolanach. Bądźcie wierni sobie.
Życzymy Wam pomyślności i wytrwałości w realizacji Waszych marzeń.
Audaces fortuna iuvat!
Wychowawczynie klas czwartych wraz z gronem pedagogicznym ZSB
Szanowna Dyrekcjo, Drodzy Wychowawcy, Zacne Grono Profesorskie!
Dzisiaj powinien wybrzmieć ostatni dzwonek obwieszczający czas pożegnania i rozstania. Rozchodzą się nasze drogi, ale zapewniamy, że będziemy o Was, Drodzy Nauczyciele, z wdzięcznością pamiętać. Mamy nadzieję, że wspomnienie o nas również rozgości się na długo w Waszych sercach.
Szanowni Państwo, chcielibyśmy serdecznie i szczerze podziękować za trud włożony w naszą edukację i wychowanie, za wszelkie rady, słowa pochwały, ale i krytyki, zrozumienie i wybaczanie najbardziej swawolnych wybryków. To dzięki Wam możemy być dumni z własnych osiągnięć.
Dziękujemy za życzliwą obecność. Towarzyszyliście nam w chwilach sukcesów i trwaliście przy nas, kiedy ponosiliśmy porażki, pomagając zrozumieć, że porażkę można przekuć w sukces, a popełnione błędy mają wartość, mogą uczyć i motywować do jeszcze większego wysiłku. Rozświetlaliście miłością i życzliwością nawet najsmutniejsze dni. Byliście mistrzami i jednocześnie przyjaciółmi, którzy wskazywali wartościowe cele i drogi do ich osiągnięcia. Wspieraliście nasze wysiłki nad kształtowaniem własnej osobowości, moralności, człowieczeństwa. Uczyliście altruizmu, empatii, szacunku, patriotyzmu, podkreślaliście wartość pracowitości i uczciwości, zachęcaliście do odwagi. Owoce Waszych działań pedagogicznych będą nadal w nas dojrzewać, bo jak twierdzi Henry Adams: Nauczyciel ociera się o wieczność. Nigdy nie może stwierdzić, gdzie kończy się jego wpływ.
Życzymy, by cieszyli się Państwo zawsze dobrym zdrowiem, byli otaczani szacunkiem, doświadczali życzliwości, a wypełnianie misji nauczyciela-wychowawcy dawało satysfakcję i radość.
Uczniowie klas czwartych ZSB.
Drodzy Krwiodawcy!
Przyszło nam się rozstać w bardzo trudnym czasie, a sam fakt braku bezpośredniego kontaktu i możliwości podziękowań jest trudny w swej wymowie. W imieniu tych wszystkich, którzy dzięki waszej wrażliwości i ofiarności żyją, składam serdeczne dziękuję. Oddaliście część siebie, byliście gotowi nieść pomoc. Skutkiem waszych działań zawsze było czyjeś zdrowie i życie.
Nie umniejszajcie swej roli w ratowaniu innych i nie pozwólcie nikomu jej umniejszać. Jesteście najlepsi z najlepszych. Proszę, oddajcie nadal krew razem z nami i pamiętajcie, że krwiodawcą jest się całe życie. Dziękuję raz jeszcze i mam nadzieję do zobaczenia w punkcie krwiodawstwa.
Opiekun klubu Honorowych Dawców Krwi ZSB Tarnów
Piotr Załęski